maandag 28 december 2015

Het jaar uitluiden.



*****

Gisteren publiceerde ik een bericht over tijd,  een onderwerp dat naadloos aansluit op mijn huidige situatie. Het concept hiervoor dateert van 4-12-2013, daarom is het helaas bij die datum gepubliceerd. Daarom verwijs ik je naar die datum voor mijn afsluiting  van 2015.

 Een mooie jaarwisseling en alle goeds gewenst voor 2016. Gebruik je tijd zorgvuldig, voor je het weet is ze op.


maandag 9 november 2015

mistgedichten


☆ ☆ ☆ ☆ ☆



☆ ☆ ☆

versluierd leven 
raden waar de wereld is
tastende handen 

ganzen vliegen over 
geen hand voor ogen en toch -
ik hoor ze, zie niets, zwijg

besmuikte zon 
knipogend door de mist
alles komt goed 

☆ ☆ ☆



☆ ☆ ☆ ☆

nee ik zie geen elf
geen trollen of kabouters 
toch wachten bos en ik op sprookjes 
in de mist verstopt

☆ ☆ ☆ ☆




☆ ☆ ☆ ☆ ☆


*foto's Selma Renting-Borst

zaterdag 31 oktober 2015

werk in uitvoering

Nieuw:

*de mogelijkheid om automatisch per email geïnformeerd te worden bij elk blogbericht. Linkerkolom bovenaan.

*schoonheidsfoutje: de lay-out is weggevallen. Ik zoek een oplossing.

zondag 18 oktober 2015

perpetuum immobile

☆ ☆ ☆ ☆ ☆


behoedzaam klimmen
eindeloos  verre top
onbereikbaar doel

voeten verschuiven
houvast wordt onzeker
lawines ontstaan 

rollende stenen
verschuiven wordt glijden 
geen houden meer aan


☆ ☆ ☆ ☆ ☆



dinsdag 6 oktober 2015

inburgeren


☆ ☆ ☆


☆ ☆ ☆ ☆ ☆

"Als je zo heerlijk mijn benen in de olie zet wil je dan meteen mijn voet meenemen?  Voorzichtig zodat het niet brandt? Je hebt zachte warme handen." 
Ik hoor mezelf praten en realiseer me dat ik automatisch de hier gangbare  taal gebruik. Na een aantal maanden heb ik me kennelijk aangepast.

Verpleegkundigen en verzorgenden, hoe ze onderling ook verschillen  -empathisch of onpersoonlijk, vrolijk, neutraal of soms mopperig al naar gelang het uur van de dag, gehaast of rustig en rustgevend --  hun beroepsjargon is hetzelfde."WE gaan eerst even gezicht en handen opfrissen, dan de benen en als laatste doen WE 'het onderkantje'."                               WE wil zeggen: ZIJ wast, verzorgt en verricht de noodzakelijke verzorgende of medische handelingen, IK onderga, ontspan en adem diep door als dat lukt, verdraag pijn -of niet-. Na afloop wil ik slapen tot de situatie weer draaglijk is.

Onze gespreksstof is niet erg gevarieerd. Meestal gaat het over de 5 P's:
Pijn, Pillen, Problemen, Pies en Poep. Soms is er tussendoor tijd voor een persoonlijk gesprekje.Over kind/eren,  honden, natuur,  kunst, boeken, hobby's. Nooit diepgaand want daartoe ontbreekt de tijd.                                                                                                                   Een 'echt' bezoek levert gelukkig meer interessante gespreksstof en persoonlijke betrokkenheid. Wat ben ik blij met lieve familie, vrienden en anderen die het aandurven voorbij dit zieke lijf te kijken. Die MIJ aanspreken en niet de zielige zieke in haar verpleegbed.  -- Zielige zieke ben ik vaak genoeg, maar bij voorkeur niet met publiek erbij. Tenzij het op dat moment niet anders kan. 

 Als ik mopper omdat de wifi weer is uitgevallen krijg ik wel eens de reactie :                "Internet u dan? Op uw leeftijd...?"                                                                                                       Ja zuster, ik internet wanneer het lukt. Internet is een extra raam naar de echte wereld,  waar ik niet meer actief ben.                                                                                                                       Nee zuster, ik verveel me voor geen meter zolang ik via wifi op mijn telefoon detectives cultuur documentaires en dergelijke kan kijken. Want mijn mogelijkheden om te tekenen schilderen etsen en quilten zijn een voor een verdwenen.  Schrijven, een enkele illustratie EN internetcontactenn, dat is nog mogelijk. Dus mopper ik als de wifi weer eens uitvalt.           "Tot nu toe was dit een psychogeriatrische afdeling, niemand had behoefte aan Internet. MAAR om de glasvezel door te trekken tot dit gebouw is toestemming al aangevraagd."

Hiep hoera, daar zal ik posthuum vast veel gebruik van maken, maar voorlopig blijft de situatie dus onveranderd.

Hoe is het leven in een verpleeghuis? In ieder geval voor mij het best haalbare, ik kan 24/7 bellen om hulp en er wordt voor me gezorgd. Ondanks het rigide regeringsbeleid heerst hier nog geen verwaarlozingscultuur. Ik ben niet in de riante positie om de klok rond een inwonende verpleegster te betalen zoals Agatha Christie- boeken.  

Leuk? Eigen baas in eigen huis is fijner. Leuk is hier geen passende term.                 Noodzaak? Beslist. Rustig is het ook, geen drukke straat op trottoirbreedte naast mijn bed, geen gedraaf en onrust in de wandelgangen.                                                                   Veelzijdig?  Jazeker,  iedere dag contact met mensen van allerlei slag en uit verschillende landen en culturen. Saai is het dus nooit.

Het vraagt wel aanpassing, van mijn kant én van de verpleegkant. Het blijft werken aan een goed samenspel. Zodat WIJ de problemen samen kunnen aanpakken. Dan klopt dát in elk geval wel.


zondag 4 oktober 2015

oktober



☆ ☆ ☆ ☆ ☆




☆ ☆ ☆ 


lentesapgroen
kleurt naar hartenbloedroodbruin 
seizoensomloop


☆ ☆ ☆

omgewaaide boom
dekentje van mollig mos
dood voedt het leven 

☆ ☆ ☆



☆ ☆ ☆


onderhuids kruipsel 
vegeteert op verrotting 
paddenstoelenoogst 

☆ 

ziek of half dood 
vlees dat van de botten rot 
bijna kadaver 


geuren van verval -
toch geniet ook de zieke 
risotto funghi


☆ ☆ ☆






☆ ☆ ☆ ☆ ☆



* foto's via internet *






zaterdag 26 september 2015

geschenken



☆ ☆ ☆ 






☆  ☆  ☆ 


een volle maan 
geur van eerste sterappel 
geluksmoment 


☆  ☆  ☆ 






☆ ☆  ☆ 

zaterdag 1 augustus 2015

doorgaan


☆ ☆ ☆

het wrakke voertuig 
met touw en stro verbonden 
kwijt zich van zijn taak

het zwakke paard
gaat onverdroten verder
tot het ineenstort

het zieke lichaam 
dienstbaar aan de bewoner 
gaat door tot het doel

☆ ☆ ☆


Voor dit haiku - drieluik werd ik geïnspireerd door een scène uit 
Michael Strogoff, koerier van de tsaar (Jules Verne)
Behalve als spannende scène zie ik dit ook als metafoor voor het leven.

☆ ☆ ☆



woensdag 22 juli 2015

taal


☆ ☆ ☆ ☆ ☆

"Dan neem ik gelijk uw borst mee."
"...Huh...?"
met zachte handen, maar kordaat, wast ze mij.
"Precies wat ik zeg: als ik hier toch bezig ben neem ik gelijk..."
"Oh, dan wás je die meteen!"
"Zeg ik toch?"

"Wat zullen we vandaag es aantrekken?"
"Je hebt een mooie gebloemde T-shirt aan vandaag. Passend bij het groen van je broek."
"Dank voor het compliment maar..."
"O,wacht even, bedoel je wat IK aan wil?"
"Dat zeg ik toch?"

Verpleegsterstaal...

☆ ☆ ☆ ☆ ☆

vrijdag 17 juli 2015

tijdloos


☆ ☆ ☆

watten uitpluizen 
alle lagen steeds dunner 
tot op de vezel

in broze luchten 
met eindeloos perspectief 
zeilen ze over 

op mariablauwe dagen
vallende drijf ik omhoog

☆ ☆ ☆

vrijdag 26 juni 2015

vogels


pimpelmees 

☆☆☆



☆ ☆ ☆

echtpaar pimpelmees 
pikt smakelijke hapjes 
af en toe een kus

liefkozen elkaar 
terwijl de jonge vogels 
hongerig wachten 

☆ ☆ ☆


☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆

mus

☆ ☆ ☆ 



☆ ☆ ☆

popje pikt het voer
man heeft een heel ander plan 
zij schudt heftig nee 

met volle snavel 
spoedt ze zich nestwaarts 
- gesperde bekjes

achtergelaten 
propt echtgenoot zich vol
toch een doel bereikt

☆ ☆ ☆



☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆

merel

☆ ☆ ☆

onzichtbare boom
schenkt vloeibaar gouden muziek 
merel concert

gieteling jubelt 
ondanks stromende regen
kinderen zijn groot 

☆ ☆ ☆



☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆

zaterdag 18 april 2015

uitzichten


☆☆☆☆☆☆☆

Het laatste halfjaar bracht drie verhuizingen, uitzichten en seizoenen.  
Een impressie. 



☆☆☆

november 
het nieuwe uitzicht 
omkadert ander leven 
buiten is het herfst 
van top tot tenen 
kleedt de dorre boom zich uit 
anderen volgen 
blaadje na blaadje 
durft moederboom verlaten 
zweeft naar humuslaag 

☆☆☆


☆☆☆☆☆☆☆


 ☆☆☆

december 
ontblote bomen 
verbergen nu niet langer 
treinen en snelweg 
van dag tot dag 
wordt het kantwerk fragieler 
speelt met mistflarden 
einde en begin 
seizoen van silhouetten 
in eigen schoonheid 

☆☆☆


☆☆☆☆☆☆☆



☆ ☆ ☆ 

januari 
van grote hoogte 
waaien witte vlinders langs
donzen sneeuwvlokken 
de winter vordert
kraaien ruimen het veld voor 
sneeuwwitte meeuwen 

☆☆☆




☆☆☆☆☆☆☆



☆☆☆

februari 
boven hellevuur 
barsten de wolken open 
zonnestraal van hoop
loepzuiver kristal 
boetseert het zonnelicht 
tot regenbogen 
rustige wolken 
varen statig over
stilte daalt neer

☆☆☆



☆☆☆☆☆☆☆



☆☆☆

maart 
jagende wolken 
klapperend raam in de storm 
mezen pikken door 



bleekgeel ochtendlicht 
grijze boom silhouetten 
in groenend waas

☆☆☆


☆☆☆☆☆☆☆


☆☆☆

april

niks geen witte hoed
wisselend regen en zon
vruchtbare aarde
buiten nat en grijs
vogels foerageren door
binnen bloementuin

☆☆ ☆ 


☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ ☆ 

zaterdag 28 februari 2015

locatie

☆     ☆     ☆     ☆     ☆

het bed een slagveld
oud zeer stapelt nieuwe pijn
onontkoombaar

het bed een mestvaalt
afval van waken en dromen
nooit valt iets omhoog

het bed een haven
enige wijkplaats tijdens
wervelstormen

het bed de wereld
leven binnen handbereik
weinig is genoeg

donderdag 1 januari 2015

nieuw


*


*
vandaag

vind nu de kansen voor een nieuw begin
ruk taarten aan, geef zoenen, geef jezelf
strooi bloemen, wees niet gierig met je liefde
spaar niet je tranen, ruil ze voor een lach

beleef de tijd zoals ze zich ontwikkelt
evenveel kansen als er dagen zijn
ook onder steen is leven, onder water
leef elke dag, het kan zolang het kan

*

"Niets is meer waard dan de dag van vandaag"
J.W. van Goethe

*