zondag 28 april 2013

Mijn dag. Mijn koningin.



*
1
Een onafzienbaar groen veld. Zoveel gras heb ik nog nooit gezien. Aan het eind van oma’s achtertuin zit ik tussen de buurkinderen. Op het strookje langs het grasveld, verder mogen we niet. We kijken naar grote kinderen in witte kleren. Kunnen kleren  wit zijn? Dat heb ik nog nooit gezien. Korte rokken dragen ze, korte broeken, hagelwitte bloesjes. Ze lachen en roepen.  Rennen en gooien met ballen. Zwaaien met slingers. Een buurkind durft zomaar een aanrollende bal terug te brengen. Hij wordt teruggestuurd. Het grasveld is verboden terrein. Het is van het Lyceum, de grote school achter het veld. Waar ze vandaag schoolfeest vieren. Omdat de koningin jarig is. De zon schijnt, dat hoort erbij. 

Ik ben ook jarig, net als de koningin.

woensdag 24 april 2013

Chocolaatje


‘Nou, ík vind het anders knap waardeloos!’  Venijnig prikt haar naald in de lucht. ‘Mijn man zegt dat het  hem niet uitmaakt. En dat ik me er niks van aan moet trekken. Maar dat doe ik toevallig wel.’ De naald prikt weer een gat in de lucht. Dan steekt de blozende dame venijnig de lapjes aan elkaar, die ze in haar andere mollige dameshand vol ringen houdt.
Alle  naalden zijn even uitgenaaid, het werk rust een moment of

dinsdag 23 april 2013

weinig

*
Ik houd van de kleine genoegens
het vierkantemetergeluk.
Soms mag ik zo'n metertje kopen
dan beleef ik een dag uit één stuk..

Zo'n dag tot een pareltje poetsen
is waarlijk genoegen voor mij.
En juist op het toppunt van hoogglans
dan is ook die dag weer voorbij.



*